Szczęść Boże, Środe 23 Październik 2024

• kościół parafialny
• święty krzyż
• kapłani
• odpust
• galeria zdjęć

Krzyż ten jest najcenniejszą ozdobą i chlubą tutejszej wspólnoty parafialnej, a także celem pielgrzymów przybywjących tak licznie do Biezdrowa. Słynący łaskami i cudami.

Jest to wybitne dzieło sztuki rzeźbiarskiej z XVI wieku. Nie ma żadnych dokumentów pisemnych dotyczących tego kryża.

Ksiądz Stanisław Zieliński w kronice parafialnej z roku 1704 podaje opawiadanie o krzyżu, którą usłyszał , jak pisze " od ludzi starych mających lat sto kilkanaście".

Pielgrzym jeden pobożny będąc w Częstochowie zobaczył ten Cudowny Krucyfiks w tle klasztoru Ojców Paulinów, przed którym przyklęknowszy serdecznie się modlił, aby go zdrowo do domu zaprowadził.
Od tego krucyfiksu usłyszał te słowa : Bież zdrowo do domu swego, ale mnie weź ze sobą. Pielgrzym zdumiały odpowiedział : Panie i Zbawicielu mój, jakoż mam Cie wziąść, gdyż Cię nie uniosę i do tego zobacz mnie kto i odbierze mi Cię, Jezu mój. Usłyszał głos znowu : ani Ci ciężarem będe, ani mnie z tobą oko nie ujrzy. Zaraz tedy pełen radości pielgrzym zdjął ze ściany Cudowny ten Krucyfiks i szedł w swą drogę, aż tu w ten horyzont zaszedł, i jako strudzony daleką podróżą nad strugą idąc do Biezdrowa ku Zakrzewu, tam nad nią smacznie zasnął. Wten krucyfiks w wodę się zsunął i ukrył się przed pielgrzymem, który ocknowszy się ze snu wielce stroskany, że mu skarb nieoszacowany z oczu zniknął, poszedł lamentując w swą drogę.

Wtem dziewka niewidoma z urodzenia niewidoma, z Zakrzewa idąc po wodę jako wiadoma do rzeki na ten czas obficie wylanej, gdy czerpać wodę poczęła, żadną miarą dla zawady nie mogła nabrać i gdy ręką macać pocznie wodę, prysnęła na oczy jej, gdzie zaraz przejrzała i głos usłyszała "Bież zdrowo".
Dziewczyna odebrawszy tak wielką w widzeniu łaskę, i obaczywszy krucyfiks promińmi otoczony, z wielką radością do domu pobiegła i opowiedziała rzecz, jaka się stała.
Ludzie dali znać do wsi teraz zwanej Biezdrowo, przedtem inaczej zwanej, w której wsi był kościół drewniany świętemu krzyżowi i Mikołajowi poświęcony. Zaraz tedy kapłan z procesją i gromadą niemałą przyprowadził do wymienionego kościoła zjawiony i dziwny Krucyfiks, który wkrótce dla większego poszanowania przenieśli parafianie z duchowieństwem do Wronek do OO.Dominikanów, ale jak to wielu ludzi starych świadczyło, że aż trzy razy na to tu miejsce do Biezdrowa powracał się cudownym spodobem.

Coraz większymi cudami zaczął słynąć Cudowny krucyfiks. Pan Imci Babolicki, dziedzic Biezdrowa, na granicy swej skrzynię drewnianą wydłubaną na kształt koryta znalazł pełną monety srebrnej, za które pieniądze tę zacną wymurował.

Tu odtąd nabożeństwa się kręciły, jako z starych doszedłem regersów, osobliwie w bractwie Anioła Stróża czego i znacznie i bogate wota w srebrze i w ornatach dowodem były. To wszystko ex traditione ludzi starych , godnych wiary, zabrałem i zebrawszy, wieczności podać postanowiłem.

Opierając się na osiągnięciach historii sztuki można, dzięki układowi ciała Jezusa na krzyżu, określić dość precyzyjnie datę powstania dzieła. Jest to dzieło jeszcze nie renesansowe, ale jeszcze nie gotyckie. Dlatego możemy datować to dzieło sztuki na połowę XVI wieku. Do dziś nie wiadomo kto jest autorem tej rzeźby, gdyż w tych czasach nie przywiązywano wagi do nazwiska, ale robiono to na wielką chwałe Boga.

Krucyfiks wykonany jest z drewna lipowego, które daje się łatwo formować, a przy rzeźbieniu nie powoduje tzw. lupania. Użyto dwóch kawałków drewna : z jednego wykonano tyłów, a z drugiego kończyny górne.

8 czerwca 1975 roku Cudowny krzyż oddano do gruntownej konserwacji, ponieważ był poważnie naruszony przez drzewojady.

© Parafia Świętego Krzyża i Świętego Mikołaja w Biezdrowie 2024